Geweldige avond gehad, heeft vorig jaar lekker overtroffen!
Binnengekomen bij de warmup set van Armin, heerlijk als opener, rustig beginnen en een aantal fijne platen (Three Drives - Sunset On Ibiza (een of andere remix?), Marco V - Simulated (Bas Amro Remix), Armin van Buuren - Mirage (Martijn ten Velden Remix)).
Daarna door naar Allen Watts, zoals Wigaard al zei, een fijne set, maar het geluid was erg matig nog op dat moment, dus de muziek kwam niet echt door.
Door naar Jorn van Deynhoven. Hij heeft het weer voor elkaar gekregen om een super originele en varierende set neer te zetten, erg van genoten
Hoogtepuntjes uit zijn set waren wel: Tiësto - Lethal Industry (Jorn Van Deynhoven Remix) (Psy
), Markus Schulz - The New World (Davey Asprey Remix) en CRW - I Feel Love (Omar Sherif Remix).
Eenmaal aangekomen bij NWYR werd ik weer erg blij van de melodieën die door de grote zaal luidden. De nieuwe platen van hun Facebook preview live horen was toch wel weer een kippenvel momentje, een track waar je een preview van 10 seconden van gehoord hebt, tot leven horen komen
Roman Messer was een erg goed setje. Hele fijne sfeer in de kleine ruimte, niet druk, toch ging het goed los. De sitdown was ook een leuke toevoeging, ook een erg fijne tracklist, platen als Fireflies, Imagination (Cold Rush Remix), Memories (Ahmed Helmy Remix) en Underworld waren erg fijn
Neelix was weer snoeihard, Psy is toch zo'n ontzettend fijn genre, zoveel drive. Ben verder niet zo bekend met psy platen, maar kon me er weer prima op vermaken.
Evenals Jorn had ook Gareth Emery een erg fijne en gevarieerde set. Hoogtepuntjes hier waren wel de lichtshow op de main en: SASH! - Encore Une Fois (remix?), Sandstorm (ja toch wel
), de nieuwe Gareth Emery & Ashley Wallbridge - ID (wat een melodie
), Gareth Emery ft. Christina Novelli - Concrete Angel (John O'Callaghan Remix) en die Darren Styles plaat (dit was wel even lekker, 170bpm
).
Daarna kwam Chris Schweizer, wat maakt deze man toch briljante basslines, zo ontzettend veel drive en harde kicks. Erg genoten van zijn set. Hoogtepuntjes waren toch wel: Chris Schweizer - The Wolf, Never Say Never remix, en de vele geweldige diepe basslines
Na Chris deden m'n benen het niet meer, dus heb ik het grootste gedeelte van Scott Bond vanaf de zijkant bekeken. Was een erg fijne zweverige afsluiter.
Al met al een super feest gehad, ik kijk nu alweer uit naar de volgende