|
Heeft ook wel deels te maken met het huidige publiek (en zo is de cirkel weer rond).
De laatste jaren is hardstyle (voor mijn gevoel) veel populairder geworden, met als gevolg dat meer mensen naar hardstyle feesten gaan. Deze mensen gaan, voor mijn gevoel, echter niet alleen voor de muziek maar ook voor de gezelligheid en ook omdat het een omgeving is waar ze makkelijk/veilig drugs kunnen gebruiken. Zij gaan dan ook minder naar feestjes dan mensen die écht fan zijn van de muziek. Dit brengt veel volk mee wat niet veel kent. Daardoor komt een steeds groter wordend deel van het publiek voornamelijk voor de bekende platen van de artiest. Dat kun je ze uiteraard niet verwijten, want dat zijn de platen waar ze de artiesten van kennen. In het geval van B-Front (om daar maar even bij te blijven) zijn dat bijvoorbeeld een The Paradox, Dark Moon, Mysterias, Inner Creativity, Lost, Magic, etc. Waar die hard fans bijvoorbeeld helemaal blij worden van platen als Virus, zal het publiek wat niet zo vaak naar feestjes gaat die plaat niet kennen en daardoor stil staan, mede doordat de liefde voor hardstyle minder groot is en het gewoon leuk is om naar zo'n feest te gaan zolang ze muziek horen die ze kennen. Hierdoor zullen ze thuis ook niet snel de discografie van iemand doorspitten om nummers te ontdekken. Zie het als wanneer je naar informatie over een willekeurig onderwerp zoekt op Google: je zoekt zelden voorbij de eerste pagina, tenzij het je echt interesseert. DJ's spelen hier op in door muziek te draaien die ze kennen. Zo vermaken ze alsnog het grootste deel van het publiek. Nou is B-Front wel iemand die dat snapt en probeert toch wat oude platen te draaien in zijn sets voor de mensen die ze wel kennen. Verhoudingsgewijs zijn dit er natuurlijk niet veel, anders staat 75% van het publiek de halve set stil, en dat is iets wat je als artiest absoluut niet wil. Zeker niet in een scene waar 'lekker beuken' centraal lijkt te staan.
Het feit dat hardstyle groter wordt zorgt ook dat meer organisaties en kleine promotors een slaatje eruit willen slaan. Dit kunnen ze alleen doen door (semi-)bekende artiesten te boeken. En die artiesten, je raadt het al, zijn degenen met bekende nummers. Want dat is waar steeds meer (lokaal) publiek ze van kent. Voor het die hard publiek is dit niet meer interessant, want die hebben die artiesten al heel vaak gezien en hekelen de sfeer als mensen niks kennen. Het resultaat is dat de bekende nummers alleen maar bekender worden en men komt om een producer hun eigen plaatjes te zien instarten. Mixwerk valt dat soort mensen niet op, waardoor je je als het ware alleen kunt 'onderscheiden' (oh de ironie) door zoveel mogelijk bekende (eigen) platen te draaien. Doe je dat niet, dan komt men niet op je sets af. Voor veel van die producers is het hun enige manier om brood op te plank te brengen en dus moeten ze wel zo draaien om rond te komen.
Daarnaast zorgen al die feestjes er inderdaad voor dat de markt deels verzadigd raakt. Men komt minder voor de muziek, zal minder snel naar een feestje gaan voor een select aantal artiesten en heeft liever veel artiesten uit hetzelfde straatje die ze kennen waar ze een paar nummers van kunnen waarderen dan een originele line-up waar veel stijlen vertegenwoordigd zijn in relatief weinig artiesten. Dat zorgt ervoor dat organisaties, om hun feesten nog enigszins rendabel te maken, veel namen moeten boeken waardoor de draaitijd per artiest minder wordt. Hierdoor moeten zij nog meer keuzes maken qua tracks en zullen zij enkel voor hun meer bekender werk kiezen. Tja, kun je het ze dan nog verwijten?
Tering wat een lang verhaal is dit geworden.
TL;DR: Meer mensen gaan gemiddeld naar minder feesten, waardoor DJs zichzelf (en labelgenoten) zoveel mogelijk moeten promoten. Organisaties zien hardstyle groeien, willen er een slaatje uit slaan en doen dit of met enkel bekende artiesten of met heel veel artiesten, waardoor eigen werk draaien gestimuleerd wordt.
|
Geplaatst op 03 nov 2017 22:24 
